Ontwikkelen, leren en kennisdelen = effectiviteit
Natuur is dynamisch en onvoorspelbaar en we weten nog lang niet alles over de soms tamelijk complexe ecologie van diersoorten in ons land. Wel proberen wij de impact die wij hebben op onze natuur, door bijvoorbeeld ruimtelijke ingrepen, te voorkomen of zoveel als mogelijk te beperken. Hiervoor treffen we mitigerende of compenserende maatregelen die zijn ontstaan of bedacht op basis van (toevallige) ervaringen van ecologen en biologen in het veld maar soms ook zonder enige vorm van toetsing en bedacht op basis van theoretische aannames. Om zinvolle maatregelen te treffen die een effectieve bijdrage leveren en ook doen waarvoor ze zijn bedoelt, is het van belang dit voorafgaand goed te doordenken.
MOS-Ecologie is van mening dat wanneer wij in Nederland echt met de goede dingen bezig willen zijn, we elkaar moeten opzoeken en meer van elkaar gaan leren. Nieuwe maatregelen ontwikkelen (methodes, technieken, faunavoorzieningen) gaat alleen als we onze (veld)ervaringen delen; wat ging er goed maar ook zeker wat niet! Maar ook aspecten ten aanzien van specifieke soortecologie; wat neem ik waar in het veld, wat betekent dit vanuit ecologisch perspectief en hoe vertaal ik dit vervolgens door naar bijvoorbeeld passende beheermaatregelen of een effectieve beschermingsstrategie? Ook het meten (monitoren) en toetsen van eigen maatregelen of vraagstukken is van belang om te groeien en jezelf en anderen te blijven triggeren om de juiste dingen te doen.
Ontwikkelen en delen van kennis en ervaring maakt dat wij leren en effectiever successen kunnen boeken.
MOS-Ecologie probeert hier zelf ook een (pro)actieve rol in te vervullen door ervaringen uit het veld te delen maar ook (wetenschappelijke) kennis op te halen bij anderen en dit in het dagelijks werk wederom toepasbaar te maken. Hiervoor worden bijdragen geleverd aan symposia en conferenties of klantpresentaties en workshops verzorgt maar ook samengewerkt met anderen (soort)specialisten en ecologen. Een belangrijk deel van Jeroen’s werk ligt onder andere op het gebied van de kleine marterachtigen waar op nationaal en internationaal ((semi)wetenschappelijk) vlak veel uitdagingen leggen om te leren en te ontwikkelen.