“Hoe gaat het?” “Eigenlijk wel goed ja, dank je!” Het zit eigenlijk nooit tegen, behalve soms de wind. Zo’n dag was het vandaag. Met het haar in de war en de baard overdwars door de polders van Noord-Holland.

Heerlijk om er af en toe even uit te mogen, zeker in deze tijd. Blik op oneindig en gaan. Ik mocht even ‘los’,  in het kader van een onderhoudscontract aan provinciale wegen een kleine 30 te kappen bomen beoordelen of deze in de smaak zouden kunnen vallen bij vleermuizen of broedvogels. Maar je raadt het al, die bomen stonden natuurlijk weer niet op één plek netjes in een rij. Neen…die stonden werkelijk overal…in iedere uithoek van het meest platte en natte deel van Holland.

Dus ‘bij het krieken des dags’ de auto aangeslingerd en allereerst richting West-Grafdijk gereden, of all places. En zoals de inleiding reeds schetste, het weer was zodanig dat zelfs de honden de deur niet uit wilden, regen en harde wind alom.

Maar zoals het een echte ecoloog betaamt, we lieten ons niet afschrikken en met vereende kracht vervolgde we onze route via Edam, Broek in Waterland, Ilpendam, Wijdewormer en via de Zaanse Schans naar Westzaan en Assendelft. Ondertussen klaarde het weer redelijk op en piepte er rond 12 uur zelfs een zonnetjes door.

Ondanks dat ik alweer een behoorlijke tijd in het meer bosrijke Gelderland woon, was het vandaag echt wel genieten van de uitgestrektheid van de waterrijke polders, rietvelden en de puur Hollandse tafereeltjes tot en met de molens aan toe.

En daarom heb ik ook zo’n fantastisch werk. Het brengt me op de meest afwisselende plekken waarbij de omgeving ieder werk ook weer compleet anders maakt.  Vandaag even mogen uitwaaien in het schitterende polderlandschap van Noord-Holland maar de komende tijd zal het vast weer anders zijn. Een nieuwe weg bij de Moerputten in Brabant, onderhoudswerk tussen de uiterwaarden van de IJssel en de Veluwezoom of een spoorverbreding in het heuvellandschap van zuidelijk Limburg, het kan gewoon allemaal!